آیت‌الله بهجت نماد عینی علم و عمل صالح بود

آیت الله دکتر مهدی هادوی تهرانی عضو هیئت علمی بعثه مقام معظم رهبری در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با آیت الله محمد بهجت اظهار داشت:  آیت الله بهجت اسوه تقوا و الگوی مجسم خودسازی بود. رفتار وی به گونه ای بود که هرکس در مجاورت وی قرار می گرفت و لحظه ای از کنار وی عبور می کرد تحت تأثیر حالات معنوی و شخصیت وی قرار می گرفت.
براساس تعبیری که در روایات وجود دارد که نگاه به عالم عبادت است و انسان را به یاد خداوند می اندازد، نگاه به وی انسان را به یاد خداوند می انداخت.

وی افزوز: آیت الله بهجت سعی می کرد دیگران را در مسیر معنویت و اخلاق تربیت کنند، وی نماز خاصی می خواندند که گاهی عده ای با این پرسش مواجه بودند که چرا وی چنین حالاتی را بروز می دهند، درحالی که بسیاری از اهل معرفت حالات خود را بروز نمی دهند، اما این بروز برای این بود که دیگران از وی بیاموزند. آیت الله بهجت داعی به خود نبود، از خود تعریف و تمجید نمی کرد، اگر این رفتار و حال و هوای عاشقانه آیت الله بهجت را در نماز و یا زیارت در کنار حرم مطهر حضرت معصومه می دیدیم برای این بود که دیگران یادبگیرند چگونه می توان راه معنویت را طی کرد.

دکتر هادوی تهرانی تصریح کرد: در زمینه مباحث علمی، آیت الله بهجت از محضر اساتید برزگ فقه و اصول بهره برده بود که در آن میان می توان به آیت الله شیخ محمد حسین اصفهانی، آیت الله نائینی از اساتید اصول وی  و آیت الله شیخ کاظم شیرازی استاد فقه وی اشاره کرد.

آیت الله هادوی تهرانی با اشاره به توفیق حضور خود در درس فقه آیت الله بهجت اظهار داشت: درس فقه آیت الله بهجت درسی بود که علی رغم دقت و احترام به عالمان گذشته، مملو از مطالب و نکات تازه در حول مباحث گذشتگان بود. وی نکته های تازه را به گونه ای بیان می کرد که در حاشیه مطالب گذشتگان قرار گیرد تا مبادا تعریف و تمجیدی از وی محسوب شود.

وی همچنین اضافه کرد: درس فقه وی در عین حال که درس علمی ، تفسیر و نوآوری و آزادی فکری بود درس اخلاق هم محسوب می شد، آیت الله بهجت همواره قبل و بعد از بحث به صورت غیر منتظره مطالب اخلاقی، اجتماعی و سیاسی را به مناسبتهای مختلف بیان می کرد، که در بسیاری مواقع آنچه مطرح می کرد پاسخی بود به سؤالات نپرسیده حاضرین در جلسه.

آیت الله دکتر هادوی تهرانی گفت: وجود مبارک آیت الله بهجت نماد عینی علم و عمل صالح بود و ایشان از شاگران برجسته مکتب اهل بیت(ع) بود که در حوزه علم و عمل به مقامات عالی دست یافته بود.

وی تأکید کرد: در کنار عشقی که آیت الله بهجت نسبت به اهل بیت (ع) داشت نسبت به مسئله وحدت بین مذاهب اسلامی دیدگاه بسیار روشنی داشت و معتقد بود مسائل شیعه و سنی جنبه تاریخی دارد و جا ندارد که شیعیان و اهل سنت مسائل عمومی جهان اسلام را فدای برخی مسائل گذشته کنند، همواره تأکید داشت مسلمانان باید با توجه به مصالح عمومی جهان اسلام در راستای وحدت که منشأ قدرت در جهان اسلام خواهد بود حرکت کنند.